Bemmel Ressen Haalderen

Bemmels volkslied

notenschrift muziek

2018.01.26_Bemmels_volkslied

Een liefelijk dorpje, aan schoonheid zo rijk.
Een dorp vol historie, vol welvaart en vree,
Vol trots op zijn landbouw, zijn tuinbouw en vee.

Refrein.

Bemmel dat dorp is bekend ver in ’t rond,
Groen zijn de velden en vruchtbaar de grond.
Wie kent er nog armoe, wie kent er verdriet,
Wanneer men zijn bloeiende velden daar ziet.

Niet steeds was uw bodem zo schoon en zo rijk,
En laagt gij zo vredig, beschermd door de dijk.
Er was eens een tijd, waar de grond waar ge ligt,
Bedekt was met wouden en bossen zo dicht.

Refrein.

Fier was het volk dat van ver oude tijd,
Dorstte naar vrijheid de vijand ten strijd.
Het volk der Bataven, elk man was een held,
Het wordt u zo gaarne ten voorbeeld gesteld.

Refrein.

Toch heeft zelfs ook Bemmel zijn lief en zijn leed,
Zijn armen en zwakken, waar niemand van weet.
Doch daar is de glorie van Bemmel het hoogst,
Daar heeft men de schitterende lauweren geoogst.

Refrein.

Groot is het land, dat zijn kinderen gedenkt,
Als zij door arremoe worden gekrent.
Groot is het land, dat hem eert en behoudt,
En op wie het land als zijn moeder vertrouwt.

Refrein.

Blank zijn uw bloesems en rijk uw oogst,
Sterk is de jeugd, die de toekomst belooft.
Bemmel, al drijft ons ’t leven ook voort,
Neen, nimmer vergeten wij uw liefelijk oord.

Refrein.
Bemmels volkslied, versie 2

Verleden

Er lag in de Betuw, beschermd door den dijk,
Ons liefelijk dorpje, aan schoonheid zoo rijk.
Een land van historie, van welvaart en vree,
Vol trots op zijn landbouw, zijn tuinbouw en vee.
Bemmel ‘t dorp is bekend ver in ’t rond,
Groen zijn z’n weiden en vruchtbaar zijn grond.
Wie kent er nog zorgen, wie kent er verdriet,
Wanneer men zijn bloeiende velden daar ziet.

Dominicus van Wijk

Heden

Daar ligt in de Betuw, verwoest door den mof
Ons arm geworden dorp, door granaten ontploft
Ontdaan van zijn rijkdom, zijn schoonheid en vree
Vol droefheid om landbouw en verwaarloosd vee
Bemmel ‘t dorp is bekend ver in ‘t land
Vernield zijn z’n weiden en zijn vruchtbare grond
Wie kent er geen zorgen, wie geen verdriet
Wanneer men zijn rookende puinhoopen ziet.

Toekomst

Daar herrijst in de Betuw, ons liefelijk oord
Na zooveel verwoesting, waar ieder van hoort
Herrijzing van welvaart, van schoonheid en vree
Opkomst van landbouw, van tuinbouw en vee
Bemmel ‘t dorp is bekend ver in ‘t rond
Hersteld zijn z’n weiden, zijn vruchtbare grond.
Wie kent er geen blijdschap, wie heeft nog verdriet,
Wanneer men ‘t herrijzende dorp daar weer ziet.

Jan van Oppenraay

Refrein.
Bemmels volkslied, versie 3
bemmelsvolkslied

Daar ligt in de Betuw’ beschermd door den dijk,
Een lieflijk dorp aan schoonheid zoo rijk.
Een dorp vol historie, vol welvaart en vree,
Vol trots op zijn landbouw en tuinbouw en vee.
Bemmel, dat dorp is bekend ver in ’t rond,
Groen zijn zijn velden en vruchtbaar zijn grond.
Wie kent er nog armoe, wie kent er verdriet,
Wanneer men zóó bloeiende velden daar ziet.

Toch heeft zelfs ook Bemmel zijn lief en zijn leed
Zijn armen en zwakken waar niemand van weet;
Doch daar is de glorie van Bemmel het hoogst,
Daar heeft men de schitterendste lauwren geoogst.
Groot is het land dat zaijn kindren gedenkt,
Als zij door kwellingen worden gekrenkt;
Groot is het land dat hem eert en behoudt,
Die op het land als zijn moeder vertrouwt.

Heb, Vaderen, dank voor uw schitterende daad,
Zij is U een roem tot de wereld vergaat;
Wij zingen uw lof en wij danken den Heer,
En volgen uw voorbeeld hoe langer hoe meer.
Mogen wij allen met U eens vereend,
Als ons de Hemel tot loon wordt verleend,
Lofzingen God voor zijn godd’lijk beleid.

error: Rechter muisknop uitgeschakeld!!